Treiteren is hun vak. Ik herinner me de video van minister Vogelaar waarin GeenStijl's Rutger Castricum haar irritant achterna liep en zichtbaar genoot van haar slechte gevoel voor PR. Slachtoffers achtervolgen totdat ze erbij neervallen, allemaal voor een flauw gevoel van leedvermaak dat dit bij de kijker moet opwekken. En natuurlijk voor 't geld wat dit oplevert, want liefdewerk is dit niet voor de makers van GeenStijl.
En nu zijn ze zelf slachtoffer (http://www.nu.nl/internet/2430867/geenstijl-klaagt-studente-dronken-video.html), tenminste, daarvan zijn ze overtuigd. Het moest maar eens afgelopen zijn met hen te achtervolgen met de gewraakte video die iedere keer weer opduikt. Tsja, als je wat op internet publiceert dan staat het daar voor altijd, dat weten de slachtoffers van GeenStijl ook wel. Dat was nu juist de kracht achter het label "GeenStijl". Daarmee schrikten ze potentiele slachtoffers af. En nu zijn ze zelf slachtoffer. Slachtoffer van een nog vasthoudender, nog irritanter type. Een studentje, een kipje zelfs, eentje met kak, eentje die in een of ander bestuur zit en die zich op jonge leeftijd al beter leert voelen dan het plebs om haar heen dat haar "majesteit" moet noemen, omdat ze blijkbaar voorzitter is van haar elite-clubje. En erger nog, ze heeft nu een advocaat in de arm genomen, misschien wel een vrindje van haar of haar pa, die zich als een pitbull in de blote billen van GeenStijl vastbijt. En reken er maar op dat advocaatjes niet snel loslaten. Advocaatjes zien de hele samenleving als een spelletje waarin ze uit ieder conflict winst weten te halen. Voldoende reden dus om te bijten, en door te bijten.
Het moet pijn doen bij GeenStijl, en ook bij de sponsor van dit klubje. Ik zie er dan ook niets van terug op hun site. En dat terwijl het zo'n sappig nieuwtje is. Geen foto's van zich schamende of zich verschuilende medewerkers, geen video's van uit de hand lopende redactievergaderingen en zelfs geen documentje op WikiLeaks (terwijl daar zo langzamerhand over iedereen iets terug te vinden is). En dat terwijl deze zaak het ultieme leedvermaak oplevert voor de lezer. En dat is toch de bedoeling van GeenStijl?
Als je kaatst, dan weet je dat je de bal eens terug kunt verwachten. Meespelen of stoppen, niet huilend naar de juffrouw lopen.
Zo. Nu hou ik ermee op. Een keer is leuk. Toch, GeenStijl?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten